برخی عوامل مرتبط با چاقی در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان شهریار

مقدمه: امروزه شیوع چاقی به عنوان یک مشکل بهداشتی در کودکان به سرعت در حال افزایش است، و تشخیص اولیه ی آن از مهم ترین رویکردهای پیشگیری می باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی شیوع چاقی و رابطه ی آن با عواملی مانند دریافت انرژی روزانه، فعالیت فیزیکی، طول مدت خواب شبانه، نمایه ی توده ی بدن والدین، استفاده از مواد خوراکی هنگام انجام کار با کامپیوتر و فعالیت های مشابه، بعد خانوار و رتبه تولد است. مواد و روش ها: مطالعه ی مقطعی حاضر در سال 1389 روی دانش آموزان 8 مدرسه در شهریار صورت گرفت. از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به منظور انتخاب نمونه ها استفاده شد. جمع آوری داده ها با استفاده از یک پرسش نامه ی چند قسمتی مشتمل بر داده های آمارنگاری و تن سنجی، پرسش نامه ی یادآمد خوراکی 24 ساعته و فعالیت فیزیکی انجام گرفت. یافته ها: 325 دانش آموز 12-6 ساله با میانگین سنی 61/1±53/8 در پژوهش حاضر شرکت داشتند. یافته های این بررسی نشان داد میانگین انرژی روزانه دریافتی در کودکان چاق 95/308±74/2381 کیلوکالری و در کودکان با وزن طبیعی 567/160 ±52/1564 کیلوکالری بود و بین میزان انرژی دریافتی روزانه و نمایه ی توده ی بدن در کودکان مورد بررسی ارتباط معنی داری وجود داشت (001/0>p). تجزیه و تحلیل لجستیک نشان داد دریافت انرژی روزانه، استفاده از مواد خوراکی هنگام انجام فعالیت هایی مانند کار و بازی با کامپیوتر، طول مدت خواب شبانه و نمایه ی توده ی بدن پدر ارتباط مستقیمی با اضافه وزن و چاقی در کودکان دارد (001/0>p). در حالی که سن، جنس، فعالیت اوقات فراغت، بعد خانوار و رتبه ی تولد اثر معنی داری روی افزایش وزن و چاقی نداشتند. نتیجه گیری: عوامل مختلفی روی چاقی و اضافه وزن در کودکان موثرند که به منظور کنترل آن ها برنامه ی آموزش بهداشت متناسب توصیه می شود.